نوروز و حال و هواي بازار

روزها و شبهای انتهایی اسفند ماه هر سال رنگ و بویی دیگر دارد.این روزها اگرچه ظاهرا در فصل زمستان قراردارد اما عملا دارای فضایی بهاری است و خانواده های ایرانی به سنت هر ساله در تدارک برنامه های عید نوروز هستند. مردم با خرید لباس و حتی وسایل نو ،به نحوی گرد وغبار از وسایل کهنه می زدایند و به استقبال بهار و فصل نو می روند.

پنجشنبه آخر سال ۱۳۹۶

امروز آخرین پنجشنبه سال است؛ روزی که در سنت ایرانیان به «پنجشنبه آخر سال» مشهور و معروف است. عموما ایرانیان در این روز ـ که پیش از آغاز سال نو و ایام نوروز است ـ یاد درگذشتگان خود را گرامی می‌دارند و در صورت امکان بر سر آرامگاه عزیزان و نزدیکان از دست رفته حاضر می‌شوند و با خواندن قرآن و دعا برای کسانی که در میان ما نیستند، از درگاه خداوند متعال درخواست آمرزش و بخشش می‌کنند.

تصویر فرصت درنگ است

سنجان که در متون به صورت سینجان نیز مشاهده شده است شهریست در پنج کیلومتری جنوب غربی شهر اراک که در یک دره سرسبز قرار دارد وبه وسیله چند کوه محصورشده است.معنای لفظی نام این شهر به عنوان آشیانه عقاب عنوان شده است قدمت این شهررا با توجه به وجود دو امامزاده وسکه های یافت شده حدود۱۲۰۰سال دانسته اند.یکی از مهمترین صنایع دستی این شهر گیوه دوزی می باشد.واما امروز از عطر بزباش وآبگوشت تامعجونی از بوهای درهم آمیخته که از هواکش آپارتمان های جدید به آپارتمان کناری وبالایی سرایت می کند راه زیادی طی شده است .یک روز جای دیگری ایستاده بودیم وامروز آرزوهای توخالی را بر ویرانه های گذشته بنا کردیم .کجا بودیم؟کجایم؟کسی می داند؟تصویر فرصت درنگ است.

کرهرود قریه دیروز در قهر امروز

شهری بی روح

کرهرود که در منابع تاریخی به همراه سنجان وفیجان به “سه ده”معروف است از قدیمی ترین نقاط زیست جمعی وشهری دراطراف خود به شمار می رود.

کرهرود که در گذشته نه چندان دور دهی آباد بود واکنون یکی ازمناطق شهری اراک است در دوره صفویه بیشترین اعتبار را داشته و به علت خانقاهی که در آن بوده موردتوجه قرار می گرفته است.ابراهیم دهگان وجه تسمیه آن را اینچنین عنوان می کند:”احتمالا به علت رودی که از کرج (آستانه فعلی)سرازیر می شده وبه این قریه می رسیده نام کرج رود ودر گذر ایام کره رود را می گیرد.”

محمد بدلیسی نویسنده کتاب شرفنامه و مورخ رامی توان نامدارترین زاده این خاک درطول تاریخ نامید.با این حال این منطقه شهری امروز اراک که دیروز قریه ای آباد بوده شاهد بی مهری های سترگ زمانه است.باغات رها شده در انتظار تبدیل به برج های بی روح وخشن سبزی کاری ها در انتظار تبدیل به پارکینگ و کوچه های باغی در انتظارصاف شدن با آسفالت شهری هستند.

اینجا تاریخ ودرختان سترگش مسخ شهری شده اند که بی شباهت به ماشینی خشک و بی روح نیست.

گرافیتی، خوب یا بد؟ مسئله اینست

گرافیتی یا دیوارنگاری را در دنیای مدرن هنری می دانند کاملا مردمی و اجتماعی و گاها سیاسی که از کفِ جامعه بلند میشود و حرف های ناگفته ای را با خود همراه دارد. اما در ایران هنوز تعریف و یا شاکله ای قانونی و یا حتی همه پسند از این کنش اجتماعی شکل نگرفته و بیش از هر چیز، نوعی ناهنجاری به شمار می رود. در دنیای امروز از این پدیده به عنوان یکی از زیر مجموعه های هنرهای خیابانی یاد می شود اما پیشینه آن در ایران به کُری خوانی های ورزشی و گاه اعتراض های سیاسی بر می گردد.
مسئله ای که در حال رشد است بیش از محکوم کردن به هدایت نیاز دارد تا در ساختار و تعریفی مورد پذیرش عام قرار گیرد و نقش آفرین ارزش ها و باورهای عمومی شود بدون آنکه به ماهیت اجتماعی آن آسیب رسد.

آتش در تالاب

آتش سوزی که در تالاب میقان از ساعات اولیه بامداد ۱ دی ماه آغاز شده بود با تلاش ماموران آتشنشانی و سازمانهای محیط زیست و همچنین مردم در عصر این روز کنترل گردید. به گفته مسئولین اداره کل حفاظت محیط زیست استان مرکزی علت آتش سوزی نمی‌تواند طبیعی باشد و بررسی برای کشف علت آتش سوزی ادامه دارد.